dinsdag 17 november 2009

Een mooie riviertocht naar Lamanai

Belize is toch een beetje te zwaar voor onze bankrekening, die na 15 maanden reizen toch al redelijk geplunderd is. We besluiten dus niet al te lang te blijven plakken en reizen noordwaards richting Mexico met een tussenstop in Orange Walk, vanwaar we de prachtige riviertocht zullen beginnen naar Lamanai, Belize z'n Maya-erfenis.

De dag begint een beetje wreed wanneer we een vleermuis z'n pootje moeten afsnijden waarmee hij aan de auto-antenne vasthangt (zoniet gaat hij zeker dood). Net als we ons helden voelen doordat we zijn leven gered hebben, vliegt een vogel langs en pikt onze gewonde vriend uit de lucht. Gelukkig vergaat het ons beter vandaag.

De boottocht is lang maar er is zoveel te zien dat we niet verveeld raken: iguana's, krokodillen, ontelbare vogels, vleermuizen en een paar hongerige aapjes! De tempels Lamanai (eens een van de belangerijkste knooppunten in de mayawereld met in zijn hoogdagen een bevolking van 35.000 maya´s) krijgen door de moeilijke tocht er naartoe amper een kleine twintig man per dag te zien. Het mooi bewaarde hoofd op de tempel, dat de site bekend maakt, gaat binnenkort terug onder zijn beschermende steenlaag, we zijn dus een van de laatste die dit prachtig beeld te zien zullen krijgen.

zaterdag 14 november 2009

Memorabele ontmoetingen op Caye Caulker

Wanneer we op Caye Caulker aankomen worden we begroet door een rastaman die zegt: "Welcome to paradise, the first and most important thing is... GO SLOW." Een raad die hier serieus genomen wordt merken we al snel. Buiten enkele golfkarretjes waarvan de functie is aangeduid met een plakbandje (police, taxi) gaat alles en iedereen hier inderdaad aan een heerlijk slakkentempo. We vinden een krotterig bungalowtje op stelten maar het is tenmiste betaalbaar en tot onze grote verbazing heeft het de beste douche sinds lang!

Alhoewel hier veel toeristen komen zijn de mensen nog super vriendelijk, praatjes slaan en wat rondkuieren zijn dan ook een zalige bezigheid.




Uiteraard tekenen we in voor een duiktrip naar "The Blue Hole", een 120 m diepe schacht waar je tussen de stalagtieten en haaien kan zwemmen op 45 meter diep. Indrukwekkend! Maar het moet niet altijd duiken zijn... een snorkeltrip naar Hol Chan National Park is eveneens fantastisch! Buiten de vele schildpadden en haaien wordt onze natte droom (letterlijk dan) werkelijkheid wanneer we plots een donkere massa voor ons zien die steeds dichterbij komt en stilaan de vorm aanneemt van een reusachtige Manatee, een vriendelijke zeekoe die met uitsterven bedreigd is. We mogen ons ongelooflijk gelukkig prijzen dat we de kans hadden met dit prachtige beest een half uurtje mee te zwemmen, aangezien de speciale manatee-tours (en eigenlijk de overheid van Belize ook) het verbieden om met deze dieren het water in te gaan...

Rastafari´s in Belize City!

Niet vaak was het verschil tussen twee landen zo duidelijk als bij het oversteken van de grens met Guatemala en Belize. Dit is onmiskenbaar "The Caribbean"! Meteen na onze aankomst in Belize City worden we aangesproken door enkele vriendelijke rastafaris, die erg behulpzaam zijn maar altijd wel iets te verkopen hebben. Het is even slikken, het goedkoopste kamertje dat we vinden kost ons 30 US per nacht, we kunnen net (niet) onze benen strekken in bed.

Belize City komt, waarschijnlijk ook omdat het zondag is en de straten er verlaten bij liggen (enkele zatten die op de stoep slapen niet meegeteld) wat bedreigend over (we denken dat het een beetje aan de eeuwige bang-van-de-zwarte-man-angst ligt) . We moeten er een beetje inkomen...

Belize Zoo is een heerlijke uitstap. In plaats van hoge elektrische hekken worden we hier van de dieren gescheiden door slechts een kippengaasje waar je gemakkelijk kan overleunen om een foto te maken. Zo gebeurd het dat we een tapir aaiden, een Jaguar de camera bijna opeet en enkele beestjes gewoon op de paadjes rondlopen in plaats van binnen hun omheining.